Sidebar

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

24
Τετ, Απρ

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

ΘΕΜΑ:   Ασφαλιστικό ΕΔ (Αναγνώριση 5ετίας στο Διπλάσιο)

ΣΧΕΤ.:   α.   ΠΔ 169/2007 (ΦΕΚ Α΄ 210, «Κώδικας Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων»)

              β.   Ν.3865/2010 (ΦΕΚ Α’ 120, «Μεταρρύθμιση Συνταξιοδοτικού Συστήματος του Δημοσίου και συναφείς διατάξεις.»)

              γ.   Υπ’ αριθμ. πρωτ. 040/2023 έγγραφό μας

              δ.   Υπ’ αριθμ. πρωτ. 041/2023 έγγραφό μας

 

   1.   Σας γνωρίζουμε ότι, το τελευταίο διάστημα και κυρίως, μετά το χειρισμό του «επιδόματος Στόλου» έχει αυξηθεί η επικοινωνία στελεχών του ΠΝ με την Ένωσή μας, τα οποία μας θέτουν διάφορα ερωτήματα που αφορούν πρόωρη συνταξιοδότηση (δηλαδή παραιτήσεις), υπό το πρίσμα όσων περιγράψαμε στα σχετικά (γ) και (δ), γεγονός που θεωρούμε ιδιαίτερα ανησυχητικό και κρούουμε εκ νέου τον κώδωνα του κινδύνου.

   2.   Όλα τα στελέχη έχουν εκφράσει την απογοήτευσή τους η οποία, όπως μας μεταφέρουν, αποδεικνύεται από την έλλειψη αναγνώρισης στο έργο τους και τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες υπό τις οποίες εργάζονται (πχ διαρκώς επιδεινούμενες συνθήκες εργασίας από τις παραιτήσεις και την αύξηση του μ.ο. ηλικίας, εγκλωβισμός στο Στόλο από έλλειψη αντικατάστασης, ανάθεση πολλαπλών καθηκόντων, δυσχέρεια δημιουργίας ή διατήρησης οικογένειας, σχεδόν καθιερωμένη υπερεργασία κλπ).

   3.   Επιπλέον των ανωτέρω, μας μεταφέρεται ότι, πλέον, το κόστος της καθημερινότητας έχει αυξηθεί σε τέτοιο βαθμό που υπάρχει σοβαρή δυσχέρεια αναγνώρισης της προβλεπόμενης 5ετίας στο διπλάσιο (για τη θεμελίωση δικαιώματος για πλήρη σύνταξη). Εν λόγω πρόβλημα το αντιμετωπίζουν και όσες/οι έχουν τη διαδικασία αναγνώρισης σε εξέλιξη (οπότε και σκέφτονται σοβαρά να διακόψουν τη διαδικασία) και όσες/ους έχουν πρόθεση να την ξεκινήσουν.

   4.   Η πραγματικότητα που βιώνουν οι στρατιωτικοί στο ΠΝ (και κατ’ επέκταση στις ΕΔ) συνοψίζεται ως εξής: η Πολιτεία διατηρεί σε επίπεδα περασμένων δεκαετιών το εισόδημά τους, διατηρεί υποβαθμισμένες τις αποζημιώσεις που λαμβάνουν, κάνει διαρκώς περικοπές εις βάρος τους (πχ ΚΥΑ αποζημίωσης νυκτερινής εργασίας), τους αποκλείει διαρκώς από δικαιούμενες αποζημιώσεις (πχ. 600 €, επίδομα Στόλου), τους περικόπτει το εισόδημα (πχ δώρα εορτών και αδείας) και δεν μεριμνά για συμμόρφωση με τους νόμους που η ίδια ψηφίζει (πχ μισθολογικές αποκαταστάσεις). Την ίδια στιγμή, το εισόδημά τους κατατρώγεται από τον καλπάζοντα πληθωρισμό που έχει εκτοξεύσει το κόστος της καθημερινότητας αναγκάζοντάς τους να περιορίζουν ακόμα και τα είδη πρώτης ανάγκης, ενώ η Πολιτεία είτε διατηρεί, είτε διαρκώς εγείρει και νέες απαιτήσεις (όπως η υποχρεωτική αναγνώριση της πρόσθετης 5ετίας εάν θέλουν να θεμελιώσουν δικαίωμα για πλήρη σύνταξη).

   5.   Δυστυχώς η Πολιτεία έχει εγκλωβίσει τις Ελληνίδες και τους Έλληνες στρατιωτικούς σε μια μέγγενη: από σταδιοδρομικής απόψεως είναι αδύνατον να θεμελιώσουν πλήρη σύνταξη (πλην των περιπτώσεων που προβλέπεται σταδιοδρομία έως τα 40 έτη) και τους επιβάλει ως δήθεν δυνατότητα την αναγνώριση μιας πρόσθετης πενταετίας, προκειμένου να διασφαλίσουν την ισονομία ως προς το δικαίωμα σε πλήρη σύνταξη. Κι αν δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν η Πολιτεία απλώς δεν ενδιαφέρεται, όπως δεν ενδιαφέρεται για τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα των ΕΠΟΠ που έχουμε κατ’ επανάληψη γνωστοποιήσει, αλλά και για δεκάδες άλλα μείζονα ζητήματα της εργασιακής και συνταξιοδοτικής καθημερινότητάς όλων.

   6.   Κατόπιν των ανωτέρω παρακαλούμε όπως απαντηθούν τα κάτωθι ερωτήματα:

         α.   Για ποιον λόγο ζητείται από τις/ους στρατιωτικούς η αναγνώριση μιας πρόσθετης 5ετίας για να φτάσουν τα 40 ασφαλιστικά έτη που προβλέπει η νόμος, όταν αποδεδειγμένα εργάζονται πολύ περισσότερο;

         β.   Τι ισχύει για την περίπτωση όπου, στέλεχος που πλησιάζει στη λήξη της σταδιοδρομίας του, αδυνατεί οικονομικά να αναγνωρίσει την ασφαλιστική 5ετία, που παραπλανητικά και εσφαλμένα ονομάζεται από πολλούς «πλασματική»;

         γ.   Για ποιον λόγο η Πολιτεία διατηρεί ένα ασφαλιστικό πλαίσιο που ουσιαστικά αντί να υπερασπίζεται τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα, συνηγορεί στην έμμεση συρρίκνωσή τους;

   7.   Θεωρούμε ότι είναι προφανές ότι οι θέσεις που προτείναμε με το (δ) σχετικό καθίστανται πιο κρίσιμες από ποτέ και ευελπιστούμε ότι δεν θα τύχουν κοινής προεκλογικής αντιμετώπισης διότι οι αντιδράσεις του προσωπικού δεν σχετίζονται με τη διενέργεια εκλογών.